Lukas is nog niet zindelijk. Verre van. Hij wil niet op het potje (ale ja hij blijft wel zitten, maar kijkt niet echt gelukkig) en van de WC heeft hij gewoon echt schrik.
Vlak voor hij naar school ging hebben we er ons nog eens aan gewaagd. Geen succes natuurlijk, anders zou ik nu niet verkondigen dat hij nog niet zindelijk was. Het stoort hem niet, een natte broek. Tegen het einde van die probeerweek kwam hij wel al melden als zijn broek nat was, but that was it.
Wat ik geleerd heb van mijn periode uit de opvoedingswinkel, en ook vanuit cursussen en ervaringen enzo, weet ik dat als er na één week, maximum 2 weken nog niks vordering in de zaak zit, je er beter even mee kunt stoppen. En dat hebben we toen gedaan. Hadden we toen bvb wel -al-was-het-maar-één succesje gehad, dan had ik doorgebeten. Maar ik heb nog geen enkel plasje zien belanden in dat potje.
Dus meneertje vertrok met pamperbroek naar school. Dat mag. Gelukkig leren de juffen ook bij. Vroeger moesten ze droog zijn, tegenwoordig beseffen ze al wel dat ieder kind zijn eigen tempo heeft. En onze Lukas heeft gewoon een wat trager tempo – dat merken we in alles.
In de krokusvkantie wou ik het nog eens proberen, maar toen kreeg hij koorts en heb ik het toch maar weer uitgesteld.
Vorige week werd ik aangesproken door de kinderverzorgster van het klasje. Of we het niet nog eens zouden proberen, om een onderbroekje aan te doen. Ik ben nu eenmaal een makkelijk mens, en zei dat we dat wel eens konden doen.
Gelukkig was hij niet toen hij woensdagmorgen een onderbroekje aan kreeg. Maar wij zijn nu nog steeds sterker dan hem, dus veel kon hij er niet aan doen.
En ja hoor, op school bleef hij droog. Tot ik hem kwam halen, toen was het moment van de ontlading daar. Nu ja, voor een eerste dag is dat natuurlijk allemaal normaal.
Dag 2 dan. Ook voormiddag weer droog in de klas. Tot ik hem ’s middags ging halen. Alé hij kon nog net wachten tot we thuis waren. Een bommetje dat ontplofte. En nog geen half uur later nog eentje. Smakelijk!
Namiddag terug naar het klasje, terwijl de wasmachine de kakabroeken al aan het verwerken was, en ook daar hield hij het weer droog. Tot we thuiskwamen. Net hetzelfde. Weer dat bommetje. En iets later weer een. Hij liep met pijnlijk geknelde billetjes rond, want dat brandt. Ah ja, want ’t ventje komt dat niet zeggen als de kaka langs zijn benen tot op zijn schoenen druipt.
Wat is het goede nieuws dan? Hij kan het ophouden. Maar hij houdt het te lang op, en dat lijkt me toch niet zo’n gezonde zaak.
Verder heeft hij ook gewoon schrik van de WC. Hij wil daar echt niet opzitten. In school doet hij dat wel, de WC’tjes zijn daar natuurlijk kleiner, maar tegen de juf durft hij gewoon ook niet te zeggen dat hij dat niet wil. De juf had het zelf ook wel opgemerkt, dat hij niet echt op zijn gemak op ’t gemak zat. Maar ja.
En dan moet het ergste nog komen. Woensdag zijn ze hem vergeten. Op de WC. Net die eerste dag met onderbroek. De meeste kindjes gaan op ’t WC zitten, en komen er af als ze klaar zijn (of als ze naar hun mening lang genoeg op dat ding hebben gezeten). Lukas niet. Die wacht bang af tot ze zeggen dat hij er af mag. En dat was woensdag niet gebeurd. En vertrokken ze terug naar het klasje, terwijl dat kleine dutske nog op ’t WC zat. Wat later (en ik hoop echt dat dat niet tè lang geduurd heeft) ontdekten ze dat Lukas niet in het klasje was en vonden ze hem wenend terug, op dat enge WC’tje. Da’s toch gewoon om een trauma te krijgen? Ale voor Lukasje dan toch.
Dus vandaag heb ik hem gewoon terug een pamperbroekje aan gedaan. OK, we hebben maar 2 dagen geprobeerd, maar volgens mij is hij er gewoon echt nog niet klaar voor. En ligt dat niet aan het loslaten van de derde van mij, deze keer. Al zullen er wel weer heel wat mensen dat denken. Ze doen maar.
Maar om ook maar iets goeds te zeggen: hij begint goed te praten, onze kleinste.
(en ja, hij gaat echt heel erg graag naar school, en dat van woensdag was geen leuke situatie, maar ’t is gebeurd. Kan gebeuren…En de juf was er heel eerlijk in en voelde zich er ook ambetant bij)
Ietsie-pietsie-fratsen-frullekes 