Maandelijks archief: december 2010

Amelie zei…

Vorige week kwamen we buiten en Amelie kwam tot de ontdekking dat alle sneeuw verdwenen was.
‘oh kijkn de sneeuw is weg…Is de winter nu gedaan?’

Deze morgen moest ik Amelie voor het eerst sinds maanden nog eens wakker maken. Meestal zijn ze zelf nogal vroeg wakker (zeker in het weekend).
Verontwaardigd zegt ze ‘mama nu heb ik wel nie kunnen uitslapen, he.’

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Uncategorized

19 maand!

Vandaag is Lukas alweer 19 maand oud! En hij doet het heel goed. Hij  blijft een lieve knuffelbeer, die zo ontzetttend graag kusjes geeft en fletst. Maar ook een knuffelbeertje dat liefst vanal heel veel aandacht krijgt, en zijn keel dus al eens openzet, als mama iets anders gaat doen als met hem spelen. Soms wordt hij dan echt heel boos. Maar hij legt er zich meestal snel bij neer en gaat dan flink verder spelen.

Momenteel is hij volledig in de ban van bumba. Dit was dan ook 1 van zijn eerste woordjes. Maar zijn woordenschat maakt vorderingen, de laatste weken. Een overzichtje van die eerste woordjes is altijd leuk:

mama
papa
bumba
poe (poes)
ba (bal of ballon)
tutta (tutje)
vis
kanijn (konijn)
Guusje (hond van de onthaalmoeder)
paa (paard)
voem voem (vroem vroem)
poempoem (piemel :o. Meneertje is enorm gefascineerd)
pip (kip)
huuuuu (als antwoord op ‘wat doet het paard?)
pam (lamp)
Luka (Lukas)

en ik denk dat hij ook ‘zus’ zegt, maar dat weet ik niet helemaal zeker.

Verder nog wereldbelangrijk nieuws! Net voor hij 19 maand geworden is (6 daagjes :-)) heeft hij zijn eerste echte stapjes gezet! *staande ovatie*. Vorige week dinsdag, beter te onthouden als 7 december 2010. Daarvoor had hij zo al eens per ongeluk 1 stapje ofzo geschuifeld, maar helemaal niet bewust. Maar toen he, toen gingen die handjes de lucht in (zo schattig!) en zette hij heel flink 2 stapjes. Als in 1 stapje en daarna nog 1. Een paar keer geoefend en ja hoor, elke keer zette hij weer die 2 stapjes.

Nog geen uur later telde zijn record al 5 (vijf!) stapjes. Woehoe, en mama maar juichen en zingen.

Een weekje verder, gaan die handjes nog steeds de lucht in, en kan hij al iets langer stappen. Maar kruipen heeft toch nog steeds de voorkeur, en gaat natuurlijk ook nog vele sneller (hij is een sneltrein al kruipend. Hij kan zelfs achteruit ‘moonwalken’)

Zaterdag leek het me dus wel de ideale moment om schoentjes te gaan kopen. Kwaad dat hij op die zware dingen is, groot verdriet! Dat wordt dus langzaam opbouwen…

En verder, eten doet hij heel goed, slapen doet hij redelijk goed, en knuffelen doet hij dus als de beste :-). Lieve lieve Lukas.

2 reacties

Opgeslagen onder Uncategorized

sinterklaas-gekte: slot

Kom, die laatste deelkes nog gauw, dat ik het sinterklaasverhaal hier eens kan afsluiten…

Deel ben-de-tel-kwijt-1

Dees heeft eigenlijk niks met Sinterklaas te maken, maar het viel wel net in dat drukke sinterklaasweekend. Amelie vroeg zich al langer af hoe vuurwerk er nu precies uitziet. In de zomer is er een paar keer in de buurt vuurwerk geweest, maar omdat dat altijd vrij laat is, hebben ze nog geen vuurwerk gezien.

Nu was er net een kerstmarkt in de buurt, en vuurwerk om 20u. Haalbaar uur, en ’s anderendaags geen school, dus het ideale moment om daar eens naar te gaan kijken. De kerstmartk zelf gingen we aan ons voorbij laten gaan, ’t is tenslotte nog sinterklaasweekend, maar naar het vuurwerk gingen we wel kijken. Mimi bleef bij Lukas, zodat W’ke en ik met de meisjes konden gaan kijken.

Nog maar net daar en het begon al meteen. Dat die dingen nogal luide knallen maken, dàt waren we vergeten te vermelden. En zo pakte Pauline daar dus ne grote schrik, en wilde ze echt niet dichterbij gaan. Hartverscheurend huilde ze dat ze naar huis wilde. Ocharme. En ze had al zoveel stress van al dat gedoe rond sinterklaas…W’ke is dan met Paulinetje al maar terug naar de auto gegaan.

Amelie vond het wel indrukwekkend. Ze genoot, kwam zalig lief met haar hoofd op mijn schouder liggen, en zo genoten we dan maar met ons tweetjes van het vuurwerk. Nadien had ze nog volgende commentaar: ‘vanaf nu wil ik elke avond naar het vuurwerk gaan kijken’. Gelukkig toch 1 kind dat het leuk vond.

Nadien in de auto was Pauline gelukkig al helemaal bekomen van het vuurwerkgebeuren.

Deel ik-ben-de-tel-kwijt-2

Het bord zetten natuurlijk! Met de nodige poespas erbij. Een mooie tekening voor sinterklaas, een pinteke bier voor zwarte piet, klontjes en een wortel voor het paard, hun knutselwerkjes nog gauw tentoontsellen die ze in school gemaakt hadden, en Pauline vond dat Sinterklaas toch ook wel een appeltje verdiende. Ook voor Lukas werd een mooi bordje klaargezet door de meisjes.

Pauline kreeg vlak voor het slapengaan nog een woede-aanval van jewelste, de oorzaak ervan ben ik ondertussen allang vergeten. Toch wel een beetje paniek of de Sint echt wel zou komen. Maar éénmaal in bed, sliepen ze allemaal als roosjes.

En-het-allerlaatste-deel-dan

Jaaaaaaaaaaaaaa de sint is geweest, en het werd een zalig speeldagje hier ten huize Fie-en-co. Dank u Sinterklaasje, tot volgend jaar!

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Uncategorized

Sinterklaas-gekte (3)

Sinterklaas is terug naar Spanje. En dat werd hoog tijd! Pauline had namelijk multi-veel stress de dagen ervoor wat resulteerde in zeer ambetant gedrag. Ze wist met zichzelf gene blijf meer. Sint vertrok en Pauline werd terug rustiger. Zo zie je maar, Sinterklaas is ne goede man, en ’t is bedoeld om de kinderkens te plezieren, maar sommigen worden er toch ook oh zo zenuwachtig van.

Nu moet ik ook wel bekennen dat dat laatste sinterklaasweekend een klein beetje mega volgeboekt stond. Zo kwam Sinterklaas vrijdag naar school, zaterdag mochten we bij de oma langs, zondagvoormiddag was het K3-show en namiddag mochten we bij mimi langs én ’s avonds nog vuurwerk. Komaan, moet dat echt allemaal in hetzelfde weekend georganiseerd worden?

deel 1: Sinterklaas op school

Vrijdag kwam de Sint naar school. De avond ervoor waren ze precies toch wel een beetje zenuwachtig. Pauline deed ’s nachts nog eens in haar broek, daarna werd ze wenend wakker omdat er een knuffel niet goed lag in haar bed (yeah right) en Amelie begon te wenen omdat ze hare dumbo niet had (maar dat was eigenlijk de schuld van de papa, want die had beloofd dat hij dumbo nog naar haar ging brengen, en was dat compleet vergeten, foei foei vader!). Maar soit, dat alles gebeurde nog op een schappelijk uur, zodat de ouders nog rustig konden slapen.

Vrijdag was het dan zover. In de kou gingen we bibberend op Sintieklaas wachten (ik ging weer helpen vanuit de ouderraad).  De kindjes verwachten een sint in nen luchtballon, want ah ja, dat had hij via een videoboodschap verkondigd, maar nu was dieje luchtballon toch wel nie gecrasht in een boerderij, zeker, en kwam hij dus aan met ne tractor. Daarna mochten de kleutertjes allemaal naar de sint luisteren, een liedje zingen en si en la. Wat deden die knolkopjes van mij toch weer flink mee! Dan is het toch weer puur genieten, als je dat mag aanschouwen.

Daarna ging de sint nog eens in alle klasjes rond. En de mama maar achter de sint aanhuppelen :p

deel 2: sint bij oma

Na de drukte van alle sporten op zaterdag, mogen we naar oma en opa. En ja hoor, ook daar is de sint geweest. Maar vooral, de nichtjes zijn er ook en er kan heel veel en heel druk en heel fijn gespeeld worden!

deel 3: K3

Ah ja, die dames plannen hunne show in het sinterklaasweekend, dus bolden we daar zondagvoormiddag ook nog naartoe. Ze keken er naar uit. Waar vorig jaar alleen Amelie meeging, mocht dit jaar Pauline ook mee. Trots! Ook mimi ging vol enthousiasme mee. Pauline ging helemaal mee in het verhaal, Amelie ook wel, maar die uit dat niet zo. Die kijkt en geniet op haar manier. Pauline vertelt alles wat ze maar ziet! En ze zong zelfs mee! (ook dat doet Amelie niet). Even een crisisje, zo in het midden van de show, dat ze haar boekske moest hebben, maar voor de rest was ook dat weer vooral genieten. De grote crisisbui vlak na de show zullen we niet vermelden, maar het kind had echt wel stress…

deel 4: de sint bij mimi

En hopla, de sint is ook bij mimi en bompi geweest, waar we na de K3-show naartoe reden. Ik mag niet klagen, ze hebben ook daar weer zeer voorbeeldig gespeeld. Lukas kwam na met papa (na hun gezamenlijke dut) en hij genoot vooral van de koekskes die ook van de partij waren.

en deel 5 en deel 6 en deel 7 is voor een volgende keer….;-)

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Uncategorized